بررسی نشست در تونل های تک و دوقلو (مطالعه موردی: تونل خط 7 متروی تهران)

تونل ها، سازه هایی هستند که به منظور ایجاد مسیری مناسب جهت استخراج موادمعدنی، رفت و آمد اتومبیل ها، حرکت قطارها، انتقال لوله و کابل و نیز انتقال آب احداث می شود. هزینه پایین تر ساخت، امکان ساخت آن ها در شرایط دشوار محیطی و نشست کمتر از مزایای این نوع تونل ها نسبت به تونل تک می باشد. این مزیت ها موجب شده است تا استفاده از این سازه ها در کشور های مختلف رشد چشمگیری داشته باشد. با توجه به تاثیر مستقیم تونل ها بر نشست سطح زمین، بررسی شرایط مختلف حفاری و اثر آن بر سطح زمین امری ضروری به نظر می رسد. با توجه به آنکه بیشتر تحقیقات صورت گرفته در زمینه ی تونل ها به صورت تجربی و تحلیلی است، نیاز به انجام مطالعات عددی در زمینه بررسی پارامترهای موثر بر میزان نشست سطح زمین در اثر حفر تونل های دوقلو احساس می شود. هدف اصلی این تحقیق بررسی برخی پارامتر های تاثیرگذار بر نشست سطح زمین ناشی از حفاری تونل های دوقلو و مشخص کردن شرایط مناسب حفاری، جهت کاهش جابه جایی سطح زمین از طریق بررسی عددی است. در این راستا تونل تک با استفاده از نرم افزار plaxis 3d tunnel شبیه سازی عددی می شود. در ادامه نتایج حاصل از شبیه سازی عددی با استفاده از نتایج معتبر آزمایشگاهی صحت سنجی می شود. پس از صحت سنجی مدل سازی عددی تونل تک، تاثیر برخی پارامتر ها بر نشست سطح زمین در اثر حفاری تونل دوقلو بررسی می شود. از دیگر اهداف این تحقیق، مقایسه نتایج حاصل از شرایط مختلف حفاری و تعیین حالتی است که در آن حداقل نشست سطح زمین رخ می دهد.